Canda seni bulan kişi
Gayrı nesne göremez
Seninle dirilen kişi
Gayrı sağdır ölemez
Sensin her yüzde görünen
Senin cünbüşün beliren
Yoluna düşüp serilen
Gayrı yoldan dönemez
Zâhir oldu ışıkların
İz güdüyor sâdıkların
O divane aşıkların
Gayrı kendin bilemez
Sensin yakıp yandıran
Sensin kasıp kavuran
Hüsnüne meftun olan
Gayrı akla gelemez
O yakîne erenler
İrfan sırrın çözenler
Suretlerden geçenler
Gayrı küfre düşemez
Aşk kıvama gelince
Akıl fikir gidince
Coşku hüküm sürünce
Gayrı edep edemez
Canda seni buldu kulun
Sana meftun oldu kulun
Yandı yandı kandı kulun
Gayrı murat dilemez
