Benim, çocuk.
Haberlerdeydim bugün.
İlkin zor yutkundunuz, ama kolay unuttunuz
Benim, çocuk!
Ölümüme siz göz yumdunuz
Ayağım küçüktü, ayağım pamuk
Ayağım çıplaktı, yerlerse soğuk
İşte benim, çocuk.
Beni sokaklardan kurtarmadınız
Benim, çocuk.
Sandınız ki büyütürüm vurarak
Cennetten çıkmadır diye umarak
Bana o tokadı sizler attınız
Bir elma şekeri süslerdi düşlerimi
Sevgiyle paylaşılmış bir küçük elma şekeri
Bir küçük elma şekeriyle çalıp güneşlerimi
O karanlık köşede bana siz dokundunuz
Gözümde yaş bitti, yüzümde nûrum
Uzamış diye bir parça boyum
Satarmış gibi iki üç koyun
Gelinlik kefenini bana siz giydirdiniz
Çocuk aklı, affedin, anlamadım bu işi
Anne, ne zaman geçer bu yaraların izi?
Şimdi musalladayım, karşınızda bir çocuk
Dünyanıza sığmayan bedenimi sığdırıp bir tabuta
Arkamdan ağlayacaksınız
Omzunda hiç maça götürmemiş babam
Omzunda toprağa götürecek beni
Benim, çocuk
Unutmayın
Ölümüme siz göz yumdunuz
Bir yanıt yazın
Hakkımızda
Kibele Kültür Sanat
Merhaba sevgili okur.
Mitolojide Tanrıların anası olarak bilinen Tanrıça Kibele’nin anaç, üretken, hayatın devamını sağlayan özelliklerinin uğruna inandık. Ve onun adını kullanıp Kibele Sanat olarak edebiyatta biz de varız dedik. Edindiğimiz misyonla amacımız; bizden önceki kalem ustalarımızın bayrağını, gelecek kuşaklara ulaştırmak. Çünkü edebiyat dünya tarihini içinde barındıran devasa bir ansiklopedidir… Devamını Oku