Sizin gönül evinize sığındı,
İçinde kanaması durmayan çiçekler.
Kimsesiz bir çocuktu yüreğim,
Zil icat olmamıştı o zamanlar.
Nasır tutan elimde hala,
Tunçtan kapı tokmağı.
Hep bir vurdum,
Hep bir yutkundum.
Çok genç bir çamdı,
Şimdi saçları ağardı kapının.
Rilke’nin öldüğü basamak altta kaldı,
merdivenin başında boynum bükük hala.
Merhaba sevgili okur.
Mitolojide Tanrıların anası olarak bilinen Tanrıça Kibele’nin anaç, üretken, hayatın devamını sağlayan özelliklerinin uğruna inandık. Ve onun adını kullanıp Kibele Sanat olarak edebiyatta biz de varız dedik. Edindiğimiz misyonla amacımız; bizden önceki kalem ustalarımızın bayrağını, gelecek kuşaklara ulaştırmak. Çünkü edebiyat dünya tarihini içinde barındıran devasa bir ansiklopedidir… Devamını Oku
