Alamam kendimi
Bir köpeklik mesafeden ileri
Canım yansa damarlarım boğulsa ne fayda
İşte yine gece aydınlıktayım
Az da olsa ısınıyorum ya
Yemek de yiyorum hatta sevginin elleri var bazen
Yaşıyor sayılıyorum işte
Oysa sana dokunmadıkça seni anlatamadıkça
Her gün her gece ızdırap
Hiç uzak değilsin çünkü
Çünkü sen nefesimin o ızdırap dolu halisin
Karanlıktasın, açsın, tutsaksın
Sokağın, evin sofran yıkılmış, kovulmuşsun
Bense biraz sıcaktayım,biraz doyuyorum,yazıyorum hatta utanmadan..
Çektiğim acı ne kadar da camdan değil mi?
Değil bir bombaya bir taşa bile dayanamaz
Oysa sen gecelerce günlerce yüreğinden taşlandın taşlaşmadın yine
Dua değil bu yalvarış da değil isyan eskidi zaten
Sadece sarılabilirdim belki
Yüzün bana toprak
Böylesi yaşamak
Aşşağılık bir şey değil mi?
Gelsem diyorum gitsem yani
Korkak mıyım çaresiz mi?
İçimde sesler,sessizlik sensin..
Sen o çocuk gövdenle sen o eteğinde isyanla
Sen o sokakların ağıtlarınla
Yüreğim kadar uzaktasın
