Sen bilmezsin ama,
Kirpiklerini sayıyorum uykunda.
Sol gözünün üst kadifesinde,
Tam yüz altmış yedi kirpiğin var mesela.
Sen bilmezsin ama,
Penceredeki orkideler mesela,
Su verdiğin için büyümüyorlar,
Sen su verdiğin için büyüyorlar aslında.
Sen bilmezsin ama,
Kuşlar sesine eşlik ediyor aslında.
Sen sevdiğin için mavi gökyüzü mesela.
Sen istediğin için yeşil orman.
Sen bilmezsin ama,
Uğruna ölünen bütün aşklar sana,
Yakılmış tüm ağıtlar yokluğuna.
Sen ki,
Kurulmuş tüm medeniyetlerin tanrıçası.
Sen bilmezsin,
Yokluğun,
Bilinmezliğin muhteşem sanatkârıdır.
Dokunmasan tadı yok ekmeğin,
Bakmasan rengi yok çiçeğin,
Konuşmasan makamı yok şarkıların,
Üstüne basmadığın toprak çöl.
Bilmezsin
Yokluğun Kerbela
Varlığın su…