Evren gördüğümüz yer kadar değil.
Ötenin ötesinde dağlar, yollar var.
İnsan bildiğimiz, evrende zerre.
Güneşin ardında güneşler doğar.
Uçurumlar akrabadır, zirveyle.
Akrabadır yerdeki kum dağlarla.
Belalı bulutlar gökte dolanır.
Sessiz ırmakların bir öfkesi var.
Bin boyutlu evren sığmaz aklına.
Her bilinçte, türlü türlü öykü var.
Cansız yumurtadan çıkıyor canlar.
Her zerre , evrene bir anlam katar.
Gözün ufka bakar, ufuk bir duvar.
Duvarın ardında, ne kalpler atar.
İnsan kendini yüksek görse de.
Üstünün üstünde çöpçatanlar var.
Delik heybe ile yola çıkılmaz,
Kiminde müjde var, kiminde turp var.
Merhamet taşırsan yük ağır gelmez.
Sevgi üretenler, helal mal satar.
Merhamet acımak değildir inan.
Merhamet aslında acıtmamaktır.
Heybe bir gün eskir geçmişte kalır.
Bir avuç topraktır geriye kalan.
