En çaresiz dönemimdi. Hayata tutunacak herhangi bir sebebim ya da inancım kalmamıştı. Bir kuş uçsa kafama pislese ya da yürürken...

Tüm imkansızlıklar içerisinden Bulup çıkardım seni bir akşam vakti Gülüşün, memleketimin baharı gibi. Kaç metreydi kefen, ölümden sonra hayat var...

Bir komşum var kilometrelerce uzakta Pişirdiğinin kokusu benim evime siner Bir komşum var uzakta Kendini geçtim, külüne muhtacım. Bir komşum...

Biz seninle hiç yan yana gelmeden gezdik o sokaklarda. Aynı yağmurda huzur bulduk, aynı karı tattık o soğukta. Aynı çöpe...