Önce eller sarılır çünkü Mumyalandığında ruhunun sırrı canıma Kopar ke(n)din gelir uzanır başucuma Örtünürüz hatıraların kumlarıyla Suda oluşan değil aşkla bağlanan...

şairler yalan söylemez bak ! şairler diyorum... kapalı sokaklarının kapısı doldurduğu güne başka yüzle çıkıyor dolunay daha bu sabah uykudan...

neye kime göreydi zaman debreşirken sarnacında anıların an an eksilirdik her çekilişinde boncuğu tesbihin sanma ki sensizdi sensiz yaşanan sanma...

artık sebep kalmaz çarpması için kalbin neyi değiştirir çalışsa durmaksızın beyin sen yoksan uzaksan morimor çatışmamalı gayrı kendisiyle tutuklayıp tutuklayıp azad...

iki şehrin ışıklarıydı olmadığı zaman hapishane varlığı baharın kokusuydu aşkı yaşayan hiç bilmeyendi kızıldenizin iki yakası gibi kavuşurken karışamadık derdi...