Hissedileceğimiz binlerce duyguyu aynı anda içinde barındıran kimi zaman yerin dibine düşüren kimi zaman da sonsuz göğün bulutlarından birine kalbimizi yerleştiren aşk. Sıradaki yeniden doğuşumuz herkesin hayatında en az bir kere yaşamış olduğu bu özel his…
Daha önce hiç aşık oldun mu bilmiyorum ama eğer olduysan bu kıymetli duygunun iki farklı yanı var. İlki güzel duygularla , iyi kilerle süslenmiş sonsuz galakside kendine de bir yer bulmuş yıldızlar kadar parlak…
Diğeri ise kocaman dünyanın içinde kendine yer ararken kaybolmuş ruhun ve kırık kalbinle hayatla savaşıp bazen yenildiğin bazen de kendini kandırıp gülümsediğin acıdır. O süslü , şaşalı tarafına denk geldiysen ne mutlu ama ya diğeri…
Hayaller kurarak inandığın, her geçen gün kalbindeki sevgiyi büyütüp beslediğin, olmayacağını bile bile “belki olur” diye dualara sarıldığın, yüreğinin en saf duygusunun çöküşünü çaresizce izlediysen doğru yerdesin.
Aşk bambaşka bir duygu kocaman kalbin içine bir insanı sığdıramadığın, bir bakış için geceleri uykusuz geçirdiğin, bir gülüşe tüm dünyanı verebildiğin , gökteki yıldızları bile yeryüzüne indirebileceğini sandığın tarifsiz ama bazen sonu acıyla biten hüzün , kanayan yara , sonsuz veda…
Kalbinin sessizliğinde yankılanan fırtınayı hissediyorum. Ne bir sesin tesellisiyle dinecek gibi ne de başka bir bakışın sıcaklığıyla.
Sessiz çığlıklarla, acı dolu, kırık hatta paramparça…
Beraber kurulup yalnız başına enkazı kaldırmaya çalıştığın onca düşün yarası oldukça derin. Sanki artık gecelerin gündüzleri olmuyor gibi, gün doğsa da ışık sana uğramıyor gibi, zaman durmuş gibi…
Artık her şey sonsuza dek bitmiş, kelimelerin kifayetsiz kalmış, umutlar küllenmiş, mahvolmuşsun gibi. Belki de kimsenin fark etmediği bir yok oluşun içinde tükenmişsin gibi…
Çok seven kalbin, bağ kurduğu kalbe ulaşamamışsa veya ihanetin keskin izleriyle dolmuşsa eğer bu sefer her sabah açan güneşi gördüğünüz pencereleri şimdi kendiniz için aralama zamanı.
Biliyorum çok yorgun hissediyorsun kalbini, ruhunu, bedenini belki de artık asla aynı duyguları hiçbir yerde, hiçbir insanda tadamayacağını düşünüyorsun. Bırak öyle de kalsın. Bu senin yaşamın, senin yolun, senin çöküslerin, senin yaraların. Olduğu gibi kabul et çünkü her yeni doğuş kabullenmekle başlar.
Unutma tüm geceler yerini elbet gündüzlere bırakır, dinmez dediğin gözyaşlarının yerini sevinçler alır, imkansız dediğin anda Allah tüm kapıları ardına kadar açar. Sadece kalbini yeniden onarmak düşer sana. En baştan başlayıp daha güçlü, daha özel bir sen yaratmak…
Bu dünyaya bir kere geldin ve yolun sonu belirsiz öyleyse neden seni yıpratan, umutsuzca kalbine yaralar açıp giden insanlar için kendini daha fazla harap edesin ki öyle değil mi ?
Sen çok değerlisin çünkü senden bir tane daha hiçbir yerde yok. Kendi değerini bilmelisin ki kimse kalbinin narin çiçeklerini koparamasın.
Nasıl yapacağım tüm bunları dediğini duyar gibiyim. Mesela yeni melodiler keşfet, doğanın kucağinda yürüyüşe çık, sevdiğin aktivitelerin içine dal, yeni hobiler edin. Ama en önemlisi de ne biliyor musun çocuk ruhunu yeniden ortaya çıkarmak. Onunla beraber özgürce şarkılar söyle, dans et, hayvanlarla konuş, çiçekleri sulamaktan vazgeçme , kahkahalarla gül, sevinç çığlıklarınla yeni mutlulukları kutla.
Sen içindeki çocuğu kaybetmezsen o da senin kalbine yeni çiçekler eker, büyütür. Yeri gelir güneş de olur yağmur da…
Şimdi bulunduğun yerden kalk ve aynanın karşına geç. Kendinle sohbet et çünkü yeniden doğuşunun gücü senin gözlerinde , gülüşlerinde saklı. Kendine kurduğun bu dünyayı kimse yıkamasın. Sen istediğin gibi boya hayatını, kimse siyahın karanlığını karıştıramasın. Keskin buzların yerine renkli resimler çiz, sevgiyle süsle.
Bu yaşam, kendi gözlerinden gördüğün rengarenk bahçe, melodilerle eşlik eden kuşlar, yeniden açan çiçekler ve daha fazlası senin eserin.
Sen ve içindeki çocuk ruhun el ele olduğunuz sürece aşılamayacak hiç kimse , hiçbir sorun yoktur.
Gözyaşı döktüğümüz bazı acılar, bizlere verilmiş en özel ışıktır aslında. Fark edip iyiye dönüştürmek bizim elimizde.
Unutma, eğer gece olmasaydı yıldızların bu kadar parlak olduğunu göremezdik.
