Şu hayta günlerde değersiz dünyayı giydim,
Sarıldım kürenin şavkına; ki aldandım.
Bukleler çizili kafam takıldı virane körpeciğe,
Çıldırdım dipsiz denizlerin oluklarında,
Anadolu çitli bir tarlanın yek parçesinde dolandım.
Gelenler gidenler…
Ay ışığında sevinen yürekler de öldü.
Bir battı güneş bir daha çıktı, aydın gün gibi doğdu.
Parladı gökyüzünde, ay yıldızını vurdu.
Merhaba sevgili okur.
Mitolojide Tanrıların anası olarak bilinen Tanrıça Kibele’nin anaç, üretken, hayatın devamını sağlayan özelliklerinin uğruna inandık. Ve onun adını kullanıp Kibele Sanat olarak edebiyatta biz de varız dedik. Edindiğimiz misyonla amacımız; bizden önceki kalem ustalarımızın bayrağını, gelecek kuşaklara ulaştırmak. Çünkü edebiyat dünya tarihini içinde barındıran devasa bir ansiklopedidir… Devamını Oku
