Ah kadınlar
Sessizdir onlar
Sıfatsız insan olamazlar
Birey değil toplum olarak doğarlar
Yeni basmış yaşı on ikiye
Üstünde gelinlikle
Bir at üstünde
Eş olmuş 70 yaşındaki herife
Çocukken olmuş anne
Annenin saçları süpürge
Boğulmuş yasa kedere
Bebeğimin bebeği oldu diye
Önleri kapalı
Alınmış hakları
Bir avuç kan çıkarır çocukluktan onları
Bir kadından diğerine geçer gözyaşları
Yolda giderken eğer başını
Korkarsa hızlanır adımları
Dul kalsa alamaz koca köy bir küçük canı
Gelse en çok kadın istemez dul kalanı
Öyle kötü ki bu devran, kırdırdılar kadınla kadını
Kiminin kızı
Kiminin karısı
Bazısının bacısı, genelde anası
Bir ömür asla kendisi olamadı
Başkasıyla anıldı adı
Kanatlar altında değil, gölgelerin altında kaldı
Soğan kokar elleri
Sırtında bebesi
Evin yeni hizmetçisi
Bir köşede durur hanenin dilsizi
Damızlıktır, ölürse alırlar yenisini
Kimsesizdir, baba evinin kapısı kilitli
“Gelinlikle çıktın kefenle dönersin!” dendi
Yüzler değişti
Yüzlerce yıl geçti
Acılar birbirinin benzeri
Kadının yarası hep baki
Titrer Raif Hanım mücrim gibi
Bazen kadın olduğu için acı çekti
Kadın olduğu için
Sadece var olduğu için
Ah kadınlar
Çığlık çığlığa içlerinden ağlayanlar…
