Hiçbir kuş ötmüyordu
Zaman durmuştu,
Dünya dönmüyordu,
Belki bir daha yaz ayları yaşanmayacaktı,
Belki bir daha hava aydınlanmayacaktı…
Umut yeraltına kaçırılmıştı.
Deccaldan önce sessizlik gelmiş gibiydi.
Kanatlı bir kaplan uyutulacaktı…
Kanatlarını hiç görmemişti!
Aynaya bakmaz, suda yansımasını bilmezdi,
Uçtuğunu…
Kanatlarının pırlantalı ışıltılarla işlendiğini…
Uçarken inciler döktüğünü…
Kanatlarını kullandığı zaman onlar sıkıntıydı
Marazlı sanıyordu kendini uçtukça
Çevresindeki kanatsızlar anlamıyorlardı
Anlamadıklarından körlerdi.
Kanatlı kaplan uyutuldu.
Yeryüzü güneşten uzaklaşmış,
Çorak iklimdi artık…
Çünkü masum bir ruh, hayat demekti.