Sessizliği yaşamıştım gözlerimi kapadığımda,
Sensizliğe alışmıştım soğuk havanın rüzgarında,
Duygu yüklü kelimeler aramıştım sana,
Ama sen yoktun.
Bilinmeyen bulutlar arasındaydım,
Bilinmeyen bir diyarda gezmekteydim,
Bilinmeyen sonsuzluğun içindeydim,
Seni arıyordum…
Korkuyordum,yalnızlıktan korkuyordum,
Bulunmaz diyarlara gitmekten,
Sevilmeyen ortamın havasından,
Sevilmemenin bulunduğu yerlere varmaktan korkuyordum.
Bilinmeyen alemin,
Bilinmeyen diyarlarından sana seslenmek istemiyordum.
Gökyüzü boşluğundayken ben,
Duyamazdın,göremezdin beni.
Bir başıma kalmaktan,
Yitirilecek zamanların gelmeyeceğinden korkuyordum.
Her günün,her anın sensizliğinden,
Kanayan yaralarımın durmayacağından,
Yaralarımı sarmayacağından,
Gözyaşlarım aktığında,
Onu hissetmeyeceğinden korkuyordum.
Yine yalnızlıktan korkuyorum,
Sensiz geçen yalnızlığın ötesini,
Sorgulamıyorum bile.
Ötesini düşünmenin bir anlamı olduğunu,Düşünmüyorum bile..
Sensiz ötesi diye,
Bir şey yok çünkü…..
